Deze week zijn de commissievergaderingen. Dus ik hoef me op maandag en dinsdagavond even niet te vervelen. Zoals ik al eerder schreef stonden er op de agenda van de commissie Ruimtelijke Ordening niet veel lastige punten. Toch waren we nog twee en een half uur bezig om soms over details te praten. Zo stond de toeristenbelasting nogmaals op de agenda. En kwamen er weer insprekers. Maar het was allemaal meer van hetzelfde. Ik had de argumenten al eerder gehoord: dat de hotelgasten wegblijven omdat de toeristenbelasting is verhoogd, en dat er accommodaties zijn die door de nieuwe regeling geen toeristenbelasting hoeven te betalen maar hier eigenlijk geen recht op hebben. De bekende mazen van het net. Het eerste argument kan ik niet serieus nemen. En het tweede argument? Er zullen best wel organisaties er doorheen glippen maar is dat allemaal zo erg? De prijs in de vorm van administratieve lasten is veel hoger als je het allemaal probeert dicht te timmeren. Ik ben daar pragmatisch in en volg graag de regel van Pareto. Als 80% wordt afgedekt moet je niet teveel zeuren over de overgebleven 20%. Dat kost je namelijk verhoudingsgewijs veel teveel energie. Het door het college aangereikte stuk waarbij groepsaccommodaties geen toeristenbelasting betalen en de hotels iets meer, kan rekenen op onze steun. Hiermee is er enigszins een lastenverlichting voor bijvoorbeeld jongerenorganisaties en scholen. Over zo iets als een lintje voor de jeugd hebben we ook lang kunnen praten. Waar leg je de leeftijdgrens? En kunnen er ook groepslintjes komen? En wat als in een klas een genomineerde hebt in de jeugd categorie en een in de jongeren categorie? Dat is niet leuk! Hoe verzin je dit allemaal. Theoretisch gedoe. Begin nu maar gewoon met die lintjes. Het zal nog een hele toer zijn om voldoende kandidaten te vinden. En als er twee genomineerde in een klas zitten? Dan trakteer ik de hele klas op een ijsje. Lente of geen lente. Want dat is wel een uitzonderlijke klas.

Voorafgaand aan de vergadering deed ik mee aan een workshop over de trechtering in Ede Oost. Eerst werd het verkeersmodel uitgelegd en vervolgens doorliepen we in groepjes en aan de hand van korte presentaties de trechtering. Hierbij werd duidelijk zichtbaar dat bepaalde varianten het onmogelijk kunnen halen. Zo is een eerste trechtering voor de aansluiting op de A12 of deze aansluitingen ontwerptechnisch, dus volgens de richlijnen van rijkswaterstaat, wel aan de eisen voldoen. Dan blijken al meteen veel varianten af te vallen. Ook de rol van Natura 2000 is duidelijk. Voor een weg die het gebied van Natura 2000 aantast geldt de redenatie “Nee, tenzij”. En dit tenzij geldt als er geen alternatieven zijn of als er een zeer groot maatschappelijk belang is. Dan moet overigens altijd elders natuur worden teruggegeven. Het werd me nogmaals duidelijk dat er niet al te veel speelruimte is. Wat de Parklaan betreft kwam de variant binnendoor-binnendoor oftewel variant 4, het beste uit de verf. Dit is de voorkeursvariant van GroenLinks/PE. Zowel bij de aspecten ‘Natuur, ‘ ’Landschap’ en ’Stedenbouw’ was dit de enige variant die het groene licht kreeg. Alleen bij het aspect ‘Cultuurhistorie’ kwam variant 3, kazerneterrein buitenom en Enka terrein binnendoor, beter uit de verf. Dit komt omdat bij variant 4 het ketelhuis op het kazerneterrein moet worden gesloopt.

Om 18.30 uur begon een lange politieke avond met een vergadering van de klankbordgroep deregulering. In de projectgroep werken ambtenaren en raadsleden samen om de regelgeving te vereenvoudigen. Vandaag stond een intern, dus door de gemeente zelf opgezet programma om de regelgeving te vereenvoudigen, op de agenda en een extern programma geïnitieerd door het Edese bedrijfsleven. Een vereenvoudiging van de regelgeving komt vrijwel altijd neer op het verminderen van het aantal regels. Zo is het goed om je bij iedere regel af te vragen wat de gevolgen zijn als de regel niet wordt uitgevoerd. Ook het principe van “lex silincio” (wie zwijgt stemt toe) is een goed middel om het aantal regels te verminderen. Bij dit laatste moet je natuurlijk wel zorgen dat de communicatie heel goed is. Want als je niet wat er speelt kun je ook niet reageren.

Daarna was het tijd voor de vergadering van de commissie Algemene zaken en middelen. Naar aanleiding van mijn vragen in de vorige vergadering over een landelijke rapport waarin stond dat de brandweerkorpsen onder de maat presteren gaf de commandant van de brandweer, de heer Camphuis, een uiteenzetting over de edese situatie. Landelijk tekortkomingen zijn te lange uitruktijden, een tekort aan deskundig personeel en een achterstand bij het verstrekken van gebruiksvergunningen. In Ede blijkt het allemaal wel mee te vallen. Daarna kwam de toeristenbelasting aan de orde. Een aantal burgers hadden de moeite genomen om in te spreken. Allen wilde af van de toeristenbelasting, maar dit was niet de kwestie deze avond. De toeristenbelasting is en blijft er. Deze avond was de discussie hoe er gedifferentieerd gaat worden. In de ogen van de insprekers heeft een differentiatie oneerlijke concurrentie tot gevolg. Ik denk dat dit wel meevalt. Wel is het zo dat de door de raad gewenste invulling van de differentiatie tot gevolg heeft dat groepsaccomodaties minder toeristenbelasting gaan betalen en hotels meer. Maar om dit nu oneerlijk te noemen. Ook een argument dat toeristen nu zullen wegtrekken naar Turkije wil ik niet serieus nemen. Met name de vertegenwoordiger van de hotels in Ede kwam met argumenten die hij bij doorvragen niet hard kon maken. Toen verschool hij zich snel achter de korte voorbereidingstijd van twee weken. Irritant was de uitspraak dat de raadsleden nauwelijks goed geinformeerd wel even beslissen over de sector. Ik heb maar niet meer de moeite genomen om deze inspreker te vragen om ook deze one-liner hard te maken. De raadsleden hebben overigens ook brieven gekregen van voorstanders van de differentiatie. We zijn er nog niet uit. Wel duidelijk is dat er een differentiatie komt maar hoe deze er precies uit gaat zien moet nog nader door het college worden uitgewerkt. Wel jammer dat het college eigenlijk zijn huiswerk niet goed heeft gedaan. Op papier stonden nu drie alternatieven maar de derde was de door de raad al eerder afgewezen variant. Deze had natuurlijk nooit als alternatief mogen worden gepresenteerd. En al helemaal niet naar de ondernemers toe. Dus moet het college nu het huiswerk overdoen. De insprekers zaten achter mij en toen het ook hen duidelijk werd dat de differentiatie doorgaat kon ik hun teleurstelling in woord en gebaar goed volgen. We hebben deze avond geen vrienden gemaakt onder de hoteleigenaren.

Tot slot nog de midoffice. De verbetering van de publieke dienstverlening is een goede zaak en wat GroenLinks/PE betreft dus ook geen discussie. Daarbij speelt de optimalisatie van de midoffice een grote rol. De midoffice is de verbinding tussen het loket waar de klant staat en zijn of haar vragen stelt en de achterkant van het bedrijf waar de antwoorden op alle vragen worden geformuleerd. Daar wordt nu dus geld voor gevraagd. Hierbij hecht ik er altijd aan om niet alles meteen in de kostensfeer te trekken. Je kunt het ook als investeren in de toekomst zien. En investeren in een kwaliteitsverbetering die je anders nooit had kunnen bereiken. Om een goede inschatting te maken of wij akkoord moeten gaan met de aanschaf van de midoffice mis ik een gedegen projectplan inclusief planning en implementatieplan. Hierbij hoort ook een overzicht van wat wanneer wordt gedaan zodat het geheel ook te volgen is voor de raad. Hierbij moeten ook de veranderingen voor het personeel en de veranderingen in de bedrijfscultuur aan de orde komen. De notitie die deze avond wordt besproken is slechts een aanzet voor een projectplan maar blijft teveel hangen in instrumentele zaken. In zo’n plan wordt zichtbaar op welke wijze de afdelingen gaan samenwerken en wanneer resultaten zichtbaar worden. Zo ben ik bijvoorbeeld benieuwd hoe de organisatie tot een gedeelde en gedragen visie wenst te komen. Ook adviseer ik om snel tot zichtbare resultaten te komen zodat het project gaat leven. Dit betekent dat eerst het “laaghangend fruit” moet worden geplukt. De financiële onderbouwing mag ook nog wel wat specifieker want deze is nu nog teveel gericht op de “out of pocket” kosten voor het systeem. En als dan toch wordt aangepast dan kunnen direct mijlpalen worden toegevoegd.

Voorafgaand aan de fractievergadering was er een lezing van de heer Zuurmond van ZenC over de mid-office. De midoffice is de verbinding tussen het loket van de gemeente waar de burger aanklopt met een vraag en de achterkant waar de ambtenaren werken aan het antwoord. In informatietechnologie (ICT) termen de “frontoffice” en de “backoffice”. Om de dienstverlening van de gemeentelijke organisatie te verbeteren moet de verbinding tussen frontoffice en backoffice snel en transparant zijn. En hier is nog veel te verbeteren. Overigens niet alleen in Ede, en niet alleen bij gemeenten maar ook in vele andere organisaties. Het is nog vaak zo dat een simpele vraag aan het loket langs vele bureaus en medewerkers moet voordat er een antwoord is. Dit kost niet alleen tijd van de vragende burger maar ook tijd en dus geld voor de gemeente. En de oplossing ligt voor de hand: meer gebruik maken van ICT. En daar ging het verhaal over. Er is bij het vaststellen van de begroting in november 2006 al rekening gehouden met een bedrag van 960.000 euro voor ICT voorzieningen in de midoffice. Bij dit soort projecten zie je helaas vaak dat de oude werkwijze in de organisatie nauwelijks wordt aangepast en dat daardoor de mogelijkheden van ICT onvoldoende worden benut. Vergelijk dit met de eerste auto’s die er uitzagen als een koets met de bestuurder gezeten hoog boven een denkbeeldig paard. Maar dat paard was al vervangen door een motor dus dat hoog zitten was helemaal niet meer nodig. Sterker nog, de bestuurder zat zo onnodig extra in de wind. Kortom er moet dus goed gekeken worden naar de bedrijfsprocessen en naar welke activiteiten nog wel nodig zijn en welke nieuwe activiteiten moeten worden opgepakt. Omdat dit een andere manier van werken tot gevolg heeft, past hier ook een opleidingstraject voor het personeel bij. Ook wordt ICT vaak als kostenpost gezien. Maar voor een deel zijn dit ook investeringen. Alleen is dit lastig te kwantificeren. Want hoe druk je nu een verhoogde klanttevredenheid uit in geld? En hoe meet je het verlies aan klanttevredenheid als je niet investeert. Deze maand spreken we hierover in de commissie AZ&M. Na de lezing begon meteen de fractievergadering. Hier hebben we de commissies van komende week doorgenomen.

Er stonden vandaag twee activiteiten op het programma. Om 17:00 uur hield de stichting Binnenstadsmanagement Ede een bijeenkomst waarbij de resultaten van de Binnenstadsmonitor bekend werden gemaakt. Deze monitor wordt om de twee jaar gehouden onder de winkeliers in het centrum en onder de bezoekers. De resultaten waren bemoedigend. Zowel de ondernemers als de bezoekers beoordelen het centrum beter dan bij de vorige monitor in 2004. Het gaat dan niet alleen om het aanbod en de parkeergelegenheid maar ook om gezelligheid, netheid en veiligheid. Ook het aantal bezoekers is fors gestegen ten opzichte van 2004: per week was dit 99.300 en is nu 128.000. De ondernemers gaven aan over het algemeen tevreden te zijn over het ondernemersklimaat in Ede. Zij gaven hiervoor een 6.9. Zij zijn het meest tevreden over de bereikbaarheid van het centrum zowel per fiets, per auto als met het openbaar vervoer en over de parkeergelegenheid voor auto’s. Ook bezoekers gaven aan dat het vinden van een parkeerplaats geen probleem is. Dit gegeven zal ik toch even onthouden als de door het college gewenste derde parkeergarage nogmaals aan de orde komt. In de avond zat ik samen met Jaap Boot, raadslid van het CDA, en Herman Snelder, voorzitter van de rekenkamer commissie in de uitzending van het programma “de verrassing” van de lokale omroep Ede. We hebben gesproken over de tot op heden uitgevoerde onderzoeken van de rekenkamer en over de starterleningen. Dit onderwerp staat aanstaande donderdag op de raadsagenda.